การพูดถึงเรื่องไม่ดีของคนอื่น หากไม่มีประโยชน์ก็จงอย่าพูด

การพูดถึงเรื่องไม่ดีของคนอื่น หากไม่มีประโยชน์อะไรก็อย่าพูด และคนฟังก็อย่าฟัง และถ้าต้องฟังก็อย่านำคำพูดนั้นไปบอกเจ้าตัวหากไม่มีประโยชน์อะไร เพราะมันจะสร้างความร้าวฉานระหว่างกัน และมันคือ “การเสี้ยม”หรือ “อัน-นะมีมะฮฺ” ที่ศาสนาห้าม ถึงแม้จะมีความรักและปรารถนาดีต่อบุคคลที่ถูกพูดถึงในทางที่ไม่ดีก็ตาม

อิมามอัล-เฆาะซาลียฺได้ยกตัวอย่าง “อัน-นะมีมะฮฺ” ว่า
كما تقول: “فلان كان يتكلَّم فيك بكذا وكذا”
“เช่นการที่ท่านบอก –กับใครคนหนึ่ง- ว่า ‘นายคนนั้นพูดไม่ดีถึงคุณอย่างนั้นอย่างนี้’”
[อิหฺยาอ์ อุลูม อัด-ดีน, 3/208]

ชายคนหนึ่งได้บอกกับผู้รู้ท่านหนึ่งว่า “นายคนนั้นได้ด่าทอท่าน”
ผู้รู้ท่านนั้นตอบว่า

“นายคนนั้นได้ยิงธนู แต่ไม่ถูกตัวฉัน กระทั่งคุณมาบอกฉันนี่แหละ ลูกธนูดอกนั้นจึงถูกตัวฉัน”
การที่คนหนึ่งพูดเรื่องไม่ดีของคนอื่น ราวกับว่าเขากำลังยิงธนูขึ้นฟ้า แต่เมื่อมีคนไปบอกเจ้าตัวให้รู้ ลูกธนูดอกนั้นจึงพุ่งถูกคนนั้น ฉะนั้น จงปล่อยให้ลูกธนูขึ้นฟ้า อย่าได้ดึงให้ถูกใครเลย

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้สอนบรรดาเศาะหาบะฮฺของท่านว่า

لا يُبَلِّغُنِي أحدٌ من أصحابي عن أحدٍ شيئًا، فإنِّي أحبُّ أن أخرج إليكم وأنا سَلِيم الصَّدر

“สหายของฉันไม่ว่าใครก็ตามอย่าได้แจ้งถึงเรื่องไม่ดีของอีกคนให้ฉันรู้ (หากไม่มีประโยชน์อะไร) เพราะฉันชอบที่จะพบปะพวกท่านในสภาพที่หัวใจของฉันบริสุทธิ์ (ไม่คิดอคติกับใคร)”
[บันทึกโดยอบูดาวูด, เลขที่ : 4860]

Cr: Faisal Ālhadi