ดุอาอฺขอให้ตนเองและลูกหลาน เป็นผู้นอบน้อมต่ออัลลอฮฺ

ดุอาอฺขอให้ตนเองและลูกหลาน เป็นผู้นอบน้อมต่ออัลลอฮฺ

ผู้ดุอาอฺ
นบีอิบรอฮีมและนบีอิสมาอีล อะลัยฮิมัสลาม

บทเรียน
1. การได้เป็น “มุสลิม” หรือ “ผู้น้อบน้อม” ต่ออัลลอฮฺคือรางวัลอันยิ่งใหญ่ ที่มนุษย์ได้รับ แต่แม้เราจะเป็นมุสลิมอยู่แล้วก็ตาม ก็ควรหมั่นขอให้เราได้ดำรงสถานะผู้นอบน้อมเช่นนี้ตลอดไป

2. ส่งเสริมให้ดุอาอฺเกี่ยวกับตนเองและลูกหลาน โดยเริ่มจากการขอให้ตัวเองก่อน

3. “ฮัจญ์” คือสัญลักษณ์แห่งความนอบน้อมและยอมจำนนต่ออัลลอฮฺ ทุกรายละเอียดและขั้นตอนของพิธีกรรมนี้ล้วนแสดงให้เห็นการยอมจำนน ที่บ่าวมีต่อพระเจ้าโดยสมบูรณ์ ตั้งแต่การตอบรับคำเรียกร้องของอัลลอฮฺ, การครองเอี๊ยฮฺรอมที่เป็นสัญลักษณ์แห่งการตัดขาดจากความเพริศแพร้วของโลกนี้แล้วเตรียมกลับไปพบอัลลอฮฺ, การเฏาะวาฟ 7 รอบ เปรียบเทียบได้กับชีวิตมนุษย์ที่มีประมาณ 7 รอบ รอบละ 10 ปี, การสะแอ แสดงถึงการทำหน้าที่พร้อมความมั่นใจในการช่วยเหลือของอัลลอฮฺ เช่นการปฏิบัตของท่านหญิงฮาญัร, และการวุกุฟ ณ ทุ่งอะรอฟะฮฺ เพื่อหยุดยืนแสดงความนอบน้อมต่อพระองค์ เป็นการเตรียมพร้อมที่มนุษย์จะต้องไปหยุดยืนต่อหน้าอัลลอฮฺอีกครั้งในวันกิยามะฮฺ เพื่อรอการสอบสวน

4. “การเตาบัต” กลับตัวไปสู่อัลลอฮฺ คือการแสดงความนอบน้อมต่อออัลลอฮฺอย่างแท้จริง

5. มนุษย์ทุกคนคือผู้มากด้วยความผิด จึงไม่มีใครมีสิทธิ์เป็นพระเจ้าของพวกเขาได้นอกจาก “ผู้อภัยโทษอย่างมาก ผู้เมตตาเสมอ”
นั่นคือ อัลลอฮฺ ตะอาลา ธรรมชาติของมนุษย์ที่ย่อมมีความผิดพลาด จึงเป็นหลักฐานยืนยันว่า “ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ” เพราะพระองค์เท่านั้นคือผู้ให้อภัยอย่างมากมายและเป็นผู้เมตตาเสมอ

ผลลัพธ์
ผู้ศรัทธาทุกคต่างรู้ว่านบีอิบรอฮีมและนบีอิสมาอีลเป็นผู้นอบน้อมที่สุด และลูกหลานของท่านทั้งสองก็คือผู้ยอมจำนนต่ออัลลอฮฺ โดยเฉพาะานนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ส่วนหนึ่งจากลูกหลานของท่าน ต่างพากันเดินทางมทำฮัจญ์เพื่อแสดงการยอมจำนนต่ออัลลอฮฺ ขณะเดียวกันผู้มาทำฮัจญ์และได้รับ “ฮัจญ์มับรูร” กลับไป ทุกคนจะได้รับการอภัยโทษจากอัลลอฮฺประหนึ่งวันที่มารดาได้คลอดพวกเขาออกมา ทั้งหมดนี้คือผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับเนื้อหาของดุอาอฺทุกประการ

จากหนังสือดุอาอ์ มุสตะญาบ ฉบับใคร่ครวญ

อ.นาอีม วงศ์เสงี่ยม