กิยามะฮฺ วันแห่งความโกลาหล

กิยามะฮฺ

วันกิยามะฮฺเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ ความโกลาหลเกิดขึ้นอย่างสาหัส มวลมนุษย์จะตกอยู่ในความตระหนกและหวาดกลัว การที่ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกเป็นสัญญาณใหญ่ของวันกิยามะฮฺ เป็นสัญญาณแรกของการเปลี่ยนแปลงของระบบจักรวาล

“วันกิยามะฮฺจะยังไม่อุบัติขึ้นจนกว่าดวงอาทิตย์จะขึ้นทางทิศตะวันตก เมื่อมันขึ้นมาทางทิศตะวันตกแล้วมวลมนุษย์จะกลายเป็นผู้ศรัทธามั่น แต่ ณ วันนั้นจะไม่อำนวยประโยชน์แก่ชีวิตหนึ่งชีวิตใดซึ่งการศรัทธาของเขาโดยที่เขามิได้ศรัทธามาก่อน หรือมิได้แสวงหาความดีใด ๆ ไว้ในการศรัทธาของเขา”
(อัล-บุคอรีย์ : 4635, มุสลิม: 157 )

“พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮ์) นั้นว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น ? จงกล่าวเถิดว่าแท้จริง ความรู้ในเรื่องนั้นอยู่ที่พระเจ้าของฉันเท่านั้นไม่มีใครจะเผยมันให้ทราบสำหรับเวลาของมัน ได้ นอกจากพระองค์เท่านั้น มันหนักอึ้ง อยู่ในบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดิน มันจะไม่มายังพวกเจ้า นอกจากโดยกระทันหัน พวกเขาถามเจ้ากันประหนึ่งว่าเจ้านั้นเป็นผู้ที่รู้ในเรื่องนั้น ดี จงกล่าวเถิดแท้จริงความรู้ในเรื่องนั้นอยู่ที่อัลลอฮ์เท่านั้น แต่ทว่ามนุษย์ส่วนมากไม่รู้”
(อัล-อะอฺรอฟ :187)

“วันที่ท้องฟ้าจะเป็นเช่นทองแดงที่หลอมละลาย และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน และมิตรสหายจะไม่ถามถึงกัน”
(อัล-มะอาริจญ์ : 8-10)

“เมื่อแผ่นดินถูกให้ไหวอย่างสันสะเทือนของมัน และเมื่อแผ่นดินได้ระบายของหนักของมันออกมา และมนุษย์จะกล่าวว่า เกิดอะไรขึ้นแก่มันเล่า ในวันนั้นมันจะบอกข่าวคราวของมัน ว่าแท้จริงพระเจ้าได้มีบัญชาแก่มัน”
(อัล-ซัลซะละฮฺ : 1-5)

“ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นหนึ่งครั้ง (เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮฺ) แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้นแล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง ในวันนั้น วันกิยามะฮฺก็จะเกิดขึ้น ชั้นฟ้าก็จะแยกออก และในวันนั้นมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบ”
(อัลห๊ากเกาะฮฺ อายะฮฺที่ 13-16)

“เมื่อดวงอาทิตย์ถูกทำให้ม้วนดับแสงลง และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลง และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง และเมื่อสัตว์ป่าถูกนำมารวมกันและเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ”
(อัต-ตักวีร อายะฮฺที่ 1-6)

“เมื่อท้องฟ้าแตกออก และเมื่อบรรดาดวงดาวหล่นกระจัดกระจาย และเมื่อทะเลถูกให้เอ่อล้น และเมื่อหลุมฝังศพถูกพลิกกลับ”
(อัลอินฟิฏอร อายะฮฺที่ 1-4)

“เมื่อชั้นฟ้าได้แตกออก และมันได้เชื่อฟังพระผู้อภิบาลของมัน และมันจำต้องทำเช่นนั้น และเมื่อแผ่นดินถูกให้แผ่กว้าง และมันได้คายสิ่งที่อยู่ในมันออกมาจนมันว่างเปล่า และมันได้เชื่อฟังพระผู้อภิบาลของมัน และมันจำต้องทำเช่นนี้”
(อัลอินชิก๊อก อายะฮฺที่ 1-5 )

“เมื่อเหตุการณ์ (วันกิยามะฮฺ) ได้เกิดขึ้น ไม่มีใครอีกที่ปฏิเสธต่อเหตุการณ์นั้น มันทำให้กลุ่มชนหนึ่งต่ำต้อย ชนอีกกลุ่มหนึ่งสูงส่ง เมื่อแผ่นดินถูกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และบรรดาภูเขาได้แตกสลาย และมันกลายเป็นผุยผงปลิวว่อน”
(อัลวากีอะฮฺ อายะฮฺที่ 1-6 )

“วันที่เราจะม้วนฟ้าประหนึ่งการม้วนแผ่นกระดาษสำหรับการบันทึก ดังเช่นที่เราได้ให้มีการบังเกิดในครั้งแรก เราจะให้มันกลับเป็นขึ้นมาอีก เป็นสัญญาผูกพันกับเรา แท้จริงเราเป็นผู้กระทำอย่างแน่นอน”
(อัลอันบิยาอ์ อายะฮฺที่ 104 )

จากอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุมา กล่าวว่า ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า…
ความว่า “ผู้ใดที่ต้องการเห็นสภาพของวันกิยามะฮฺเป็นเช่นใด ก็จงอ่าน ซูเราะฮฺ อัชชัมสฺ, อัลอินฟิฏอร และอัลอินชิก๊อก” (เป็นหะดีษที่เศาะฮีหฺ บันทึกโดยอะหมัด หมายเลขหะดีษ 4806 ดูหนังสืออัสสิลสิละฮฺ อัศเศาะฮีหะฮฺ หมายเลขหะดีษ 108, อัตติรมิซีย์ หมายเลขหะดีษ 3333 และนี้เป็นสำนวนรายงานของท่าน ดูหนังสือเศาะฮีหสุนัน อัตติรมิซีย์ 2653)